FAQ

Beneficjentem programu jest osoba fizyczna będąca właścicielem bądź współwłaścicielem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym:

1. wytwarzająca energię elektryczną na własne potrzeby, która ma zawartą umowę kompleksową (jest stroną tej umowy, a nie pełnomocnikiem) lub umowę sprzedaży energii regulującą kwestie związane z wprowadzeniem do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji, zlokalizowanej na budynkach lub na terenie działki, na której zlokalizowany jest budynek mieszkalny – w przypadku mikroinstalacji on-grid;
   lub
2. wytwarzająca energię elektryczną na własne potrzeby, w mikroinstalacji zlokalizowanej na budynkach mieszkalnych lub na terenie działki, na której zlokalizowany jest budynek mieszkalny – w przypadku mikroinstalacji off-grid.

Program „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest skierowany do osób fizycznych. W jego ramach oferowane jest wsparcie dla właścicieli budynków mieszkalnych, którzy planują zakup i montaż przydomowej siłowni wiatrowej, ewentualnie wraz z magazynem energii elektrycznej. Program jest skierowany do odbiorców indywidualnych, a nie do przedsiębiorców. W ramach „Mojej Elektrowni Wiatrowej” nie będzie udzielana pomoc publiczna.

Przedsiębiorcy i rolnicy mogą natomiast skorzystać z takich programów jak np. „Agroenergia”, „Energia dla wsi”.

Beneficjenci mogą otrzymać dofinansowanie w formie dotacji do 30 tys. zł na jedną mikroinstalację wiatrową oraz do 17 tys. na magazyn energii. Dotacja NFOŚiGW przewiduje refundację do 50 procent kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycję:

• Zainstalowana moc elektryczna siłowni wiatrowej powinna być nie mniejsza niż 1 kW oraz nie większa niż 20 kW, przy czym program zakłada dofinansowanie nie więcej niż 5 tys. zł/1 kW.
• Inwestor będzie mógł otrzymać refundację kosztów do 17 tys. zł na jeden magazyn energii elektrycznej – akumulator o pojemności minimalnej 2 kWh, lecz nie więcej niż 6 tys. zł/1 kWh.

Maksymalne dofinansowanie wynosi 47 tys. zł łącznie na małą instalację wiatrową wraz z magazynem energii. Dotacja NFOŚiGW przewiduje refundację do 50 procent wszystkich kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycję.

Wniosek można złożyć tylko online – za pomocą Generatora Wniosków o Dofinansowanie, tzw. GWD: https://gwd.nfosigw.gov.pl/.

Pierwszy nabór wniosków o dofinasowanie jest prowadzony od 17.06.2024 do 16.06.2025 r., jednak nie dłużej niż do wyczerpania alokacji środków wynoszących 50 mln zł.

Program jest realizowany jest w latach 2024-2029, przy czym umowy będą podpisywane do 31.12.2028 r., a środki będą wydatkowane do 31.12.2029 r.

Dofinansowania udziela się na inwestycje zakończone przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie.

Data montażu instalacji i opłacenia faktur powinna zawierać się w okresie od 30.06.2023 r. do 31.12.2028 r.

Montaż magazynu energii nie jest obowiązkowy.

Nie, podstawą dla uzyskania dofinansowania jest zainstalowanie elektrowni wiatrowej.

W ramach programu wysokość konstrukcji małej turbiny wiatrowej nie może przekroczyć 30 m. To ograniczenie wysokości wynika z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Zgodnie z nim, instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru o całkowitej wysokości do 30 m nie należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.

Instalacje muszą być wykonane zgodnie z prawem, w tym zgodnie z aktami prawa miejscowego. Przed montażem wiatraka zalecane jest przeprowadzenie oceny konstrukcji budynku przez specjalistę. W ramach programu wysokość konstrukcji małej turbiny wiatrowej nie może przekroczyć 30 m.

W tej chwili nie jest to wiadome. Możliwe jednak, że w przyszłości uda się stworzyć listę ZUM z urządzeniami biorącymi udział w programie.

Instalacja musi być zrealizowana zgodnie z prawem, w tym zgodnie z aktami prawa miejscowego.

Nie, taka zgoda nie będzie wymagana.

W przypadku współwłasności nieruchomości konieczne będzie załączenie zgody wszystkich współwłaścicieli nieruchomości na realizację inwestycji, a także złożenie oświadczenia o braku podwójnego finansowania.

Przydomowe mikroinstalacje wiatrowe powinny być użytkowane minimum 1000 h/rok.

Współfinansowane urządzenia muszą być nowe, wyprodukowane w ciągu maksymalnie 24 miesięcy przed montażem.

Beneficjent jest zobowiązany do eksploatacji mikroinstalacji oraz innych dofinansowanych urządzeń we wskazanej we wniosku lokalizacji przez co najmniej 5 lat od dnia wypłaty dofinansowania (licząc od daty przelewu na rachunek bankowy Beneficjenta). W okresie trwałości projektu beneficjent nie może m.in. zmienić przeznaczenia budynku z mieszkalnego na inny, zdemontować mikroinstalacji lub innych urządzeń zakupionych i zainstalowanych w ramach przedmiotowej inwestycji (z wyjątkiem wymiany wadliwych mikroinstalacji lub urządzeń na inne o parametrach nie gorszych od tych urządzeń z mikroinstalacji zdemontowanych), zmienić miejsca lokalizacji inwestycji, odsprzedać ani zastawić urządzeń – pod rygorem wypowiedzenia umowy o dofinansowanie i konieczności zwrócenia otrzymanych środków wraz z odsetkami liczonymi jak od zaległości podatkowych.

Nie udziela się dofinansowania na inwestycje dotyczące produkcji energii elektrycznej dla potrzeb budynków wykorzystywanych sezonowo, budynków rekreacji indywidualnej, budynków letniskowych lub budynków gospodarczych.

Moc mikroinstalacji powinna być dostosowana do rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną. Mikroinstalacja powinna być dobrana tak, aby całkowita ilość energii elektrycznej wyprodukowanej i odprowadzonej do sieci energetycznej przez mikroinstalację objętą dofinansowaniem w rocznym okresie rozliczeniowym nie przekroczyła 120 procent całkowitej ilości energii elektrycznej pobranej z sieci w tym samym okresie rozliczeniowym.

Potencjał odnawialnych źródeł energii jest trudny do porównania i zależy od bardzo wielu czynników. Nie zawsze jest możliwość zainstalowania instalacji PV lub nie jest ona opłacalna i wówczas pojawia się miejsce dla innych rozwiązań, np. dla przydomowej elektrowni wiatrowej. Oferta programu „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest komplementarna względem programów finansujących instalacje fotowoltaiczne i powinna być wykorzystywana w obszarach, gdzie występują korzystne uwarunkowania do jej stosowania.

Z uwagi na dzienną produkcję energii elektrycznej, w przypadku instalacji PV zakłada się stopień autokonsumpcji energii na poziomie ok. 25%, ponieważ zazwyczaj w ciągu dnia gdy instalacja wytwarza energię, mieszkańcy są poza domem. Produkcja energii przez wiatraki nie ma z góry określonego profilu i w przypadku odpowiednich poziomów siły wiatru, ma miejsce przez całą dobę. System, wyposażony dodatkowo w magazyn energii elektrycznej, pozwala zgromadzić zapas energii i wykorzystać ją w niedługim czasie, gdy zapotrzebowanie na energię będzie większe. Małe wiatraki przydomowe mogą być podobnym sukcesem rynkowym jak fotowoltaika, choć w mniejszym wymiarze, bo przecież nie wszędzie, choćby przez ukształtowanie terenu, da się zbudować siłownię wiatrową. Oferta programu „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest komplementarna względem programów finansujących instalacje fotowoltaiczne i wykorzystywana w obszarach, na których występują korzystne uwarunkowania do jej stosowania.

Osoby, które skorzystają z „Mojej Elektrowni Wiatrowej” pozostaną w dotychczasowym systemie taryfowym. Prosument energii odnawialnej, posiadający mikroinstalację PV (lub innego rodzaju źródła) przyłączoną do sieci OSD na zgłoszenie i rozliczający się w systemie net-metering może dokonać rozbudowy tej mikroinstalacji w tym punkcie poboru energii (również w zakresie rozbudowy o inny rodzaj źródła) i pozostanie na dotychczasowym systemie rozliczeń – w tym przypadku w systemie net-metering. Warunkiem jest m.in., aby łączna moc mikroinstalacji nie przekraczała mocy przyłączeniowej, spełniała warunki prawne dla mikroinstalacji (tj. m.in. maksymalna moc 50kW) i prosument dokonał aktualizacji zgłoszenia do OSD.

W ramach programu wysokość konstrukcji małej turbiny wiatrowej nie może przekroczyć 30 m. Pamiętać trzeba, że im wyższa instalacja tym większe możliwości pozyskiwania energii z wiatru. Widać to przy różnicach średniej energii wiatru między 10 a 25 m nad poziomem gruntu. Na wysokości 10 m średnia roczna energii wiatru wynosi 495 kWh/m2/rok, natomiast na wysokości 25 m jest dwa razy większa i wynosi 1001 kWh/m2/rok (za: „Określenie zasobów energii wiatru w Polsce z wykorzystaniem rezultatów numerycznych modeli meteorologicznych” – Przegląd geograficzny PAN, 2022).

Oferta programu „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest uzupełnieniem dla programów finansujących instalacje fotowoltaiczne – z tego programu wskazane jest korzystanie tam, gdzie występują korzystne uwarunkowania wiatrowe.

Największej efektywności turbin wiatrowych należy spodziewać się w północnym pasie kraju Szczecin-Gdańsk-Olsztyn-Suwałki i na Mazurach. Dobre warunki dla instalacji wiatrowych będą w woj. wielkopolskim, kujawsko-pomorskim i łódzkim, na północnym Mazowszu, w środkowej części Lubelszczyzny i na Przedgórzu Sudeckim (za: „Określenie zasobów energii wiatru w Polsce z wykorzystaniem rezultatów numerycznych modeli meteorologicznych” –Przegląd geograficzny PAN, 2022).

Planując inwestycję, należy wziąć także pod uwagę położenie działki, na której planowana jest mała elektrownia wiatrowa. Ważne będą ukształtowanie terenu, wysokość i zwartość zabudowy dookoła inwestycji oraz okoliczne zadrzewienia. Oferta programu „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest uzupełnieniem dla programów finansujących instalacje fotowoltaiczne – z tego programu wskazane jest korzystanie tam, gdzie występują korzystne uwarunkowania wiatrowe.

Program ma zasięg ogólnopolski. Wnioski będą rozpatrywane w kolejności wpłynięcia, niezależnie od miejsca realizacji inwestycji. Weryfikacja wniosków będzie odbywała się analogicznie jak w innych programach skierowanych do osób fizycznych.

W trakcie przygotowania założeń programu przeprowadzono analizę rynku i cen urządzeń dostępnych w Polsce. Przeprowadzona analiza wykazała, że ceny urządzeń o podobnej mocy są bardzo zróżnicowane. Koszty wykonania mikroinstalacji wiatrowej kształtują się następująco:

1. o mocy 3 kW to ok. 20 000 – 30 000 zł,
2. o mocy 5 kW to ok. 40 000 – 50 000 zł,
3. o mocy 10 kW to ok. 80 000 – 100 000 zł.

Ponadto, co warto podkreślić, NFOŚiGW posiada doświadczenie we wdrażaniu i realizacji programów prośrodowiskowych, w tym programów skierowanych do indywidualnych odbiorców. Przykładowo program „Mój Prąd” zawierał początkowo wiele niedoskonałości, które udało się wyeliminować w jego kolejnych edycjach. Tylko w taki sposób możemy wprowadzić program, który będzie odpowiadał na zapotrzebowanie rynku i eliminował nieuczciwą konkurencję. Analiza zebranych materiałów na potrzeby tworzenia programów niejednokrotnie wzajemnie się wykluczała, w zależności jakie zmienne były poddawane analizie. Przygotowując tego typu program NFOŚiGW jest zobowiązany do wzięcia pod uwagę szerokiego zakresu uwarunkowań: formalno-prawnych, technicznych, merytorycznych.

„Moja Elektrownia Wiatrowa” ma charakter prekursorski i powinien stanowić bodziec do rozwoju rynku i poszerzenia oferty w zakresie małych elektrowni wiatrowych dla osób fizycznych. Zakłada się, że wykonawcami mikroinstalacji będą w większości polskie firmy.

Zależy nam, aby ten instrument wsparcia mikroinstalacji OZE przyczynił się do polskiej transformacji energetycznej.

Jak już podkreślano, NFOŚiGW nie miał możliwości wprowadzenia „sztywnych” zapisów wykluczających urządzenia z konkretnych rynków. W treści tego programu znajduje się jednak zapis, że „preferowane są urządzenia z rynku Unii Europejskiej” (pkt. 7.3 ppkt 7).

To nowy program, skierowany również do osobnej grupy odbiorców, którzy np. nie posiadają pompy ciepła lub instalacji PV. NFOŚiGW stara się, aby oferta programów była jak najbogatsza i mogła trafić do jak największej grupy odbiorców.

W programach „Moje Ciepło” i „Mój Prąd” nie ma możliwości dofinansowania mikroelektrowni wiatrowej. „Moja Elektrownia Wiatrowa” jest uzupełnieniem oferty dla osób fizycznych. Zakresy programów są tworzone tak, aby dawały możliwość otrzymania dofinansowania jak największej grupie odbiorców. Dołączenie mikroturbin wiatrowych do któregoś z ww. programów uzależniałoby możliwość dofinansowania od posiadania pompy ciepła lub instalacji PV – a te nie każdy posiada.

Ponadto każdy program ma swoje źródło finansowania i od tego źródła często zależy zakres rzeczowy w określony w danym programie.

Konsultacje społeczne są zawsze dokładnie analizowane i, w miarę możliwości, uwzględniane całkowicie lub częściowo. W tym przypadku uwzględniono wszystkie te wnioski przemawiające na korzyść potencjalnych beneficjentów, które jednocześnie nie wpłynęły na docelowy kształt i założenia programu.

Potwierdzone informacje o tworzeniu się pola elektromagnetycznego dotyczą dużych turbin wiatrowych. Nie ma natomiast takich opracowań dotyczących instalacji przydomowych.

Nie ma opracowań potwierdzających zależność pomiędzy przydomową elektrownią wiatrową a zakłócaniem działania innych urządzeń.

Jeżeli konstrukcja dachu nie jest wystarczająco wytrzymała lub jeżeli wiatrak zostanie zamontowany w sposób nieprofesjonalny, wibracje mogą przenosić się na konstrukcję budynku. Przed montażem wiatraka zaleca się przeprowadzenie oceny konstrukcji budynku przez specjalistę. Instalacje muszą być wykonane zgodnie z prawem, w tym zgodnie z aktami prawa miejscowego.

• Dofinansowania udziela się na inwestycje zakończone przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie.
• Za inwestycje zakończone uznaje się inwestycje, w których:
  1. za wszystkie elementy (pozycje) wymienione na fakturach lub paragonach imiennych przedstawionych do wniosku o dofinansowanie – dokonano zapłaty w całości,
  2. wszystkie urządzenia zostały trwale podłączone i uruchomione,
  3. dokonano zgłoszeń lub poinformowano odpowiednie instytucje o dokonanej inwestycji;
• Współfinansowane urządzenia muszą być nowe, wyprodukowane w ciągu maksymalnie 24 miesięcy przed montażem;
• Dofinansowaniu podlegają przydomowe mikroinstalacje wiatrowe zrealizowane zgodnie z obowiązującym prawem, w szczególności po uprzednim dokonaniu zgłoszenia lub uzyskaniu pozwolenia na budowę, jeśli jest to wymagane prawem;
• Przydomowe mikroinstalacje wiatrowe nie mogą być wyższe niż 30 m;
• Przydomowe mikroinstalacje wiatrowe powinny być użytkowane minimum 1000 h/rok;
• Beneficjent jest zobowiązany do eksploatacji mikroinstalacji oraz innych dofinansowanych urządzeń we wskazanej we wniosku lokalizacji przez co najmniej 5 lat od dnia wypłaty dofinansowania (licząc od daty przelewu na rachunek bankowy beneficjenta). W okresie trwałości beneficjent nie może m.in. zmienić przeznaczenia budynku z mieszkalnego na inny, zdemontować mikroinstalacji lub innych urządzeń zakupionych i zainstalowanych w ramach przedmiotowej inwestycji (z wyjątkiem wymiany wadliwych mikroinstalacji lub urządzeń na inne o parametrach nie gorszych od tych urządzeń z mikroinstalacji zdemontowanych), zmienić miejsca lokalizacji inwestycji, odsprzedać ani zastawić urządzeń – pod rygorem wypowiedzenia umowy o dofinansowanie i zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami liczonymi jak od zaległości podatkowych;
• Inwestycje muszą być zrealizowane zgodnie z programami ochrony powietrza, z poszanowaniem wymogów dyrektywy 2008/50/WE w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy oraz celem dotyczącym zmniejszenia emisji, preferowane są urządzenia z rynku Unii Europejskiej;
• Łączna moc mikroinstalacji nie może przekraczać 50 kW;
• W przypadku współwłasności nieruchomości konieczne będzie załączenie zgody wszystkich współwłaścicieli nieruchomości na realizację inwestycji oraz złożenie oświadczenia o braku podwójnego finansowania;
• Dofinansowanie jest udzielane na mikroinstalację wiatrową jednokrotnie w ramach danej umowy kompleksowej/aneksu do umowy na zakup i dystrybucję energii elektrycznej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej;
• Nie udziela się dofinansowania na inwestycje dotyczące produkcji energii elektrycznej dla potrzeb budynków wykorzystywanych sezonowo, budynków rekreacji indywidualnej, budynków letniskowych lub budynków gospodarczych;
• Dofinansowanie nie może być udzielone na inwestycję sfinansowaną lub realizowaną z innych środków publicznych zagranicznych lub krajowych (za wyjątkiem ulgi termomodernizacyjnej – jeśli dotyczy);
• Moc mikroinstalacji powinna być dostosowana do rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną. Mikroinstalacja powinna być tak dobrana, aby całkowita ilość energii elektrycznej wyprodukowanej i odprowadzonej do sieci energetycznej przez mikroinstalację objętą dofinansowaniem w rocznym okresie rozliczeniowym nie przekroczyła 120 procent całkowitej ilości energii elektrycznej pobranej z sieci przez Wnioskodawcę w tym samym okresie rozliczeniowym.

Szczegółowe zasady i warunki dofinansowania: Link